Afsökunarbeiðnin sem aldrei kemur

Við höfum öll á einhverjum tímapunkti upplifað að einhver hefði átt að biðja okkur afsökunar á hegðun sinni en aldrei gert svo. Við sitjum þá með óunnið sár sem heldur áfram að vera opið. Oftast veit viðkomandi að hann hafi sært okkur með orðum eða hegðun en stundum veit viðkomandi ekki að hann hafi sært okkur. Þarna kemur inn sú list að opna á þetta við viðkomandi. Að hann hafi sært þig og þér finnist það leitt og hvort hann hafi áttað sig á því að hafa gert það. Öðruvísi veit viðkomandi ekki að hann hafi sært þig og skilur ekki í því af hverju þú forðast hann eða sért fámáll í samskiptum við hann. Ef honum bregður hins vegar og segist ekki hafa áttað sig á afleiðingum sinna gjörða, þá grær sárið um heilt og málið er dautt.  

Hins vegar er það flóknara þegar fólk særir þig vísvitandi. Þá verður sárið opið því afsökunarbeiðnin mun sennilega ekki koma. Hvað er þá til ráða?  Það fer auðvitað eftir  því hvesu djúpt viðkomandi hefur sært tilfinningar þínar. Hvort þetta sé vinnufélagi, ættingi eða vinur eða bara einhver út í bæ. Einnig skiptir máli hvernig þú sjálfur vinnur úr slíkum tilfinningum og hvernig persónuleiki þinn er samsettur þegar kemur a því að vinna úr slíkum særindum. Þetta varðar því sjálfsmyndina, sjálfsöryggi og getur haft verulega neikvæðar afleiðingar fyrir andlega líðan manns og  þá hvaða bjargráð við notum til að vinna úr þessu.  

Best er auðvitað að opna á vandann við viðkomandi aðila en margir þora því ekki vegna áhættunnar að verða enn meira særð eða vegna stolts. En stoltið ber þig bara hálfa leið því það leysir ekki innri vandann.  

Það er líka mikilvægt að lesa aðeins í aðilann sem særði þig. Gerir hann það oft t.d á vinnustaðnum og við marga aðra eða bara þig? Ertu á óheilbrigðum vinnustað? Er hann oft í árekstrum t.d innan fjölskyldunnar og á í samskiptavanda osfrv. Jafnvel getur þetta veriðí pólitískum tilgangi. Það skiptir líka máli fyrir þína líðan þannig að þú getur þá myndað þér skoðun um að vandinn sé hans en ekki þinn. Ef svo er þá mun afsökunarbeiðnin hugsanlega aldrei koma en skiptir það þig þá einhverju máli? Sennilega ekki, mögulega verður þú bara reiður út í viðkomandi sem er þá líka eyðileggjandi tilfinning. Eða þá að þú vorkennir viðkomandi fyrir að vera eins og hann er og þá mildast þetta frekar. Þitt er auðvitað valið en ljóst er að viðkomandi er ekki í stakk búinn til að biðjast afsökunar af einhverjum orsökum sem koma þér ekkert við. 

Þetta er verra innan fjölskyldunnar en sama lögmál fylgir, ræðið þetta við viðkomandi til að gera metið hvernig þið ætlið að bregðast við. Hins vegar afhjúpar sá sem á sig skömmina veit enn frekar sína vankanta með því að biðjast ekki afsökunar. Það eru alltaf skýringar á öllu.